Sinds mijn val ben ik niet meer dezelfde ruiter als daarvoor. Dat is ook niet erg, vind ik zelf. Sterker nog, ik denk dat ik een betere ruiter ben geworden. Ik heb enorm de behoefte om mijn angst te vullen met kennis en zo technisch steeds beter en beter te worden. Toen ik mijn paard kocht, 15 maanden geleden, heb ik een passende instructrice gevonden. Samen hebben we het eerste jaar hard getraind en de eerste winstpunten op wedstrijden behaald. Ondanks mijn tevredenheid en positieve instelling van deze instructrice, heb ik toch besloten om te wisselen. Na mijn ongeluk ben ik een andere ruiter geworden en daar hoort, voor mij, een andere instructrice bij. Ik wil bij deze mijn 'oude' instructrice enorm bedanken voor alle steun en hulp het afgelopen jaar.
Voor nu ga ik aan de slag met Roos Dyson, zij geeft les vanuit houding en zit, volgens de Akasha rijkunst en ben dan ook blij om samen aan de slag te gaan! De titel van haar website, sluit aan bij het doel wat ik meer en meer weer aan het bereiken ben: Gepaard met een lach
Geen opmerkingen:
Een reactie posten