Trailerladen en specialisten; met je neus op de feiten.

Gisteren was mijn eerste outdoor wedstrijd weer van het seizoen. Ongeveer een maand na mijn vorige wedstrijd en twee keer trainen op vreemd terrein was het weer zo ver en stond mijn paard weer klaar met zijn mooie knotten. Het trailerladen is iets wat tegenwoordig vast in ons assortiment zit gezien wat laadproblemen eerder. Gemiddeld 1 tot soms wel 3 keer per week neem ik de trailer mee om in alle geduld te oefenen en stap voor stap het uit te bouwen. De laatste keer op wedstrijd en vreemd terrein ging goed met de trailer, hij liep er zo in op zowel de heen- als terugweg. Dus ook gisteren geen uren vrij gehouden voor het laden. Maar onverwacht ging meneer niet mee. Hij liep de trailer in en stormde er weer uit en dat was het. Een uur en drie kwartier later dan toch kunnen vertrekken met de vrachtwagen van de buurman. Helaas was ik te laat voor mijn wedstrijd, maar met dank aan de jury en het wedstrijdsecretariaat hebben ze gewacht en mocht ik toch starten.

Een hele opluchting, maar inrijden zat er niet meer bij. Dit keer dus voor de ervaring en proberen mijn been er aan te houden tijdens de enge stukken als doel. De proef ging niet super, maar mijn been hield ik eraan! Wonder boven wonder wist ik ook nog eens twee eerste prijzen en 191 en 187 punten te scoren, geheel onverwachts maar super blij.

Toen terug naar huis en hier gaat de uitdrukking zeker op ‘de beste stuurlui staan al wal’. In het publiek zat een trailerlaadspecialist en zij wilde wel helpen. Aangezien onze motivatie al ver op was ging deze vriendelijke mevrouw zelf aan de slag, onbevoordeeld. Echter, oefen ik al zes maanden (ook met professionele hulp) en kan dus feilloos de zwakke en sterke punten benoemen bij het trailerladen, inclusief van mijzelf. Zo is twee hoeven op de klep nooit een probleem en betekent vier hoeven op de klep altijd doorlopen tot het einde. Assertief zijn is belangrijk en hem vooral niet laten afsluiten van de buitenwereld, aan de gang houden anders stopt hij zelf, sluit zich af en gaat rustig “slapen” voor de klep. Mevrouw wilde echter haar eigen methode toepassen. Tips en adviezen werden niet aangenomen en na een 1,5 uur stond meneer nog met twee voeten op de klep met alle geduld van de wereld, afgesloten in zijn eigen wereld heerlijk in de zon. Mijn frustratie was echter groot, doordat hij twee keer met vier hoeven de klep op stond en mevrouw hem tegen hield. De perfecte leermethode voor thuis inderdaad, maar op wedstrijd wilde ik liever (zeker na al die uren) naar huis. Ik start opnieuw met mijn training thuis, maar nu gaat hij gewoon naar huis. Zonder geweld, maar wel duidelijk in de boodschap erin en naar huis. Na anderhalf uur heb ik mevrouw vriendelijk proberen te bedanken, dat het tempo echt omhoog moet, dat de stappen prima zijn, maar ze sneller opgevolgd dienen te worden. Ik krijg een afgesloten paard van de buitenwereld terug. We ploeteren zelf wat verder en uiteindelijk heb ik besloten mijn instructrice te bellen, gewapend met haar vrachtwagen is ze ons komen halen, met een frisse blik, veel assertiviteit en doorzettingsvermogen stond hij binnen vijf minuten.

Mijn les voor ‘specialisten’ of ‘specialisten in opleiding’. Sluit de eigenaar nooit buiten in het proces van trailerladen. Luister naar de tips en besluit daarna of je ze wel of niet wenst te gebruiken. Respecteer de ervaringen van de eigenaar en kijk wat je zelf kunt gebruiken.

De beste stuurlui blijven voorlopig aan wal, en nu op zoek naar een ‘echte specialist’