Nog een paar dagen voordat we vertrekken richting het trainingscentrum. Op woensdag heb ik altijd mijn reguliere dressuurles en vandaag dus ook. Vooraf had ik gedacht dat ik prima weer kon rijden en dat ik mijn angst goed opzij kon zetten, zeker met mijn instructrice erbij. Echter toen ik mijn paard een half uur van te voren in de bak loosgooide veranderde dat beeld direct. Hij was fris, ik zag het al weer. En mijn moed zakte me alweer in mijn schoenen.
Eerst even rennen dan maar en vervolgens weer even wandelen zodat hij hopelijk weer in zijn oude kalme staat zou komen. Opgezadeld en toch stiekem de longeerlijn maar klaar gelegd. Met het opstappen toch maar besloten vandaag te lessen aan de lijn. Het lessen ging verder prima, maar de spanning zat er toch aardig in. ’s Middags direct naar de winkel, mijn bodyprotector is een feit! Wellicht helpt dat een beetje over de angst om verkeerd te vallen en met een dwarslaesie in het ziekenhuis te eindigen. Totdat ik weg ga, ga ik nu niet meer rijden om potentiële negatieve ervaringen uit de weg te gaan en de angst niet te vergroten voordat de hulp komt.
Mijn nieuwe vriend (genaamd; imperial riding smartrider):
Mijn nieuwe vriend (genaamd; imperial riding smartrider):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten