Mijn eigen trailer is vandaag mee om te oefenen. Dit is toch weer anders dan een vrachtwagen. Met de vrachtwagen hebben we succes geboekt, hopelijk kunnen we dit zo doorzetten. Met het inlopen twijfelt hij een beetje (of twijfel ik?), hoe dan ook we komen er niet in. Mijn instructrice neemt het over en hij loopt zo door, oké het ligt dus aan mij. Tijdens het naar binnen lopen merkt ze op dat hij doorloopt tot aan de stang, ipv te wachten op het commando en te volgen. Eruit is lastiger, het lijkt meer en meer dat het probleem niet in het naar binnen lopen zit, maar op het eruit lopen. Het gaat goed en we besluiten de klep dicht te doen, zonder stang. Op de stang zit ook altijd veel stress, dus vandaar direct de klep. De eerste keer doe ik de klep dicht en blijft mijn instructrice staan. Ik merk aan mezelf dat ik het spannend vind om de klep terug open te doen. Doemgedachtes spelen op, hij zal vast direct eruit springen. Maar gelukkig gebeurde dit niet, hij bleef rustig en kwam pas op commando eruit.
Nu andersom, ik loop naar binnen en de klep gaat dicht. Paardjelief wordt onrustig, ik ook, het angstniveau stijgt, paardjelief gaat bijten, ik wil eruit. De klep gaat pas open als ik aangeef ontspannen te zijn.. even ademen.. nog eens, nog eens. Het wordt niet beter, paardje bijt weer, gelukkig vaker in het touw dan in mij. Oke, gaan met die banaan. De klep mag open. En wat doet hij, niets! Weer een bevestiging in het vertrouwen dat hij verdiend. Als een rode draad door ons verblijf, vertrouwen. Zorg dat je de sterkere bent, jij vertrouwd het paard, maar het paard moet ook jou kunnen vertrouwen.
Het lijkt op het gevoel wat je ook kunt hebben als je samen met een klein kind bent. Het kleine kind is bang van iets, iets waar je zelf wellicht ook bang van bent. Maar jij bent de volwassenen en die zijn niet bang, dus begeleid en bescherm je het kind. Ditzelfde gevoel moet ik ontwikkelen voor mijn paard. Hij is bang, ik ben bang, maar hij is het vluchtdier en ik het prooidier. Ik kan plannen en ben geestelijk sterker, hij dient mij te vertrouwen dat het wel goed komt. We zijn samen bang, maar ik leid. Dat is het streven.
Daarna hebben hebben we hem nog lekker gelongeerd met Pessoa. Dit was voor hem de eerste keer, maar hij deed het erg braaf, ook vandaag sluiten we positief af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten